Bilim insanları, Güney Yarımküre’nin jeolojik özelliklerinin şimdiye kadarki en yüksek çözünürlüklü haritasını oluşturdu.
ABD’deki Arizona Eyalet Üniversitesi ve Alabama Üniversitesi’nden araştırmacıların hazırladığı harita, gezegen çekirdeğinin etrafını kadim vakitlerde oluşmuş bir okyanus tabanının sardığını ortaya koydu.
Bu ince ve ağır katman, yüzeyin yaklaşık 2 bin 900 kilometre altında yer alıyor. Bu derinlik; erimiş, metalik dış çekirdek ve üzerindeki kayalık mantoyu ayıran hudut.
Araştırma grubu, Antarktika’nın buzlu tabanına gömülü 15 müşahede istasyonunu kullanarak üç yıl boyunca sarsıntılardan gelen sismik dalgaları haritalandırdı.
Bu dalgaların hareket biçimi, Dünya’nın çekirdeğini ve iç yapısını meydana getiren gerecin bileşimini ortaya koyuyor.
Ses dalgaları bu alanlarda daha yavaş hareket ettiğinden bunlara ultra düşük sürat bölgeleri (ULVZ) ismi veriliyor. Çünkü bu katman, mantonun geri kalanından daha ağır.
Araştırmacılar, yeni dataların ışığında bu ULVZ’lerin büyük olasılıkla milyonlarca yıl evvel yeryüzünün içine batan okyanus kabuğu olduğunu düşünüyor.
Arizona Eyalet Üniversitesi’nden jeofizikçi Edward Garnero, “Malzemenin kalınlığı birkaç kilometre yahut onlarca kilometreye kadar çıkıyor” tabirlerini kullandı.
Bulgularımız çekirdekte, kimi noktalarda Everest Dağı’ndan 5 kat daha uzun dağlar olduğunu gösteriyor.
Yer kabuğunun altında tam olarak ne olduğunu mümkün olduğu kadar detaylı biçimde kavramak, volkanik patlamar yahut Dünya’nın canlıları Güneş radyasyonundan koruyan manyetik alanındaki değişimlere dair daha fazla bilgi edinmek için hayati kıymet taşıyor.
Alabama Üniversitesi’nden jeolog Samantha Hansen, “Bizimki üzere sismik araştırmalar, gezegenimizin iç yapısının en yüksek çözünürlüklü imgesini sağlıyor” diye konuştu:
Böylelikle bu yapının bir vakitler düşünülenden çok daha karmaşık olduğunu anlıyoruz.
