Doktorlar Shelly Wall’a sevgili oğlunun asla hayatta kalamayacağını söyledi ve hamileleği mühletince ona beş kere hamileliğini sonlandırmasını söylendi. Lakin savaşçı Noah, azmiyle herkesi şaşırttı.
11 yaşındaki Noah Wall, 50 yaşındaki annesi Shelly ve 57 yaşındaki babası Rob ile İngiltere Cumbria’daki Wigton yakınlarında yaşıyor.
“11 yaşındaki oğlumu üç yıl sonra birinci defa ayakta izlerken gözlerime inanamadım” diyor Shelly Wall…
Noah’nın beyninin, şimdi rahimdeyken, beyin omurilik sıvısıyla dolu bir boşluk olan porensefalik bir kist tarafından tahrip edildiği keşfedildi.
Doktorlar Shelly’ye beş sefer hamileliğini sonlandırmasını söyledi, hatta ısrar etti. Shelly küçük bir tabut bile aldı. Ancak her seferinde vazgeçti.
Noah, Mart 2012’de beyninin yalnızca yüzde 2’sine sahip olarak doğdu. Az bir durum olan hidrosefalisi vardı. Canlı doğması beklenmiyordu lakin üç yaşına geldiğinde beyninin yüzde 80’ini geri kazanmıştı. Hekimlerin lisanı tutulmuştu.
Shelly “Küçük oğlum öteki küçük çocuklar üzere yürüyemiyordu. Yıllarca, geceleri nefes almayı her bıraktığında alarmı çalıştıran bir yatak monitörü vardı. Zar güç uyudum”diye hatırlıyor: “Korkunçtu. Ancak bir biçimde memnun kaldı.”
Noah’ın durumu nedeniyle gece gündüz bakıma muhtaçlığı var. Kaslarını germek için annesinden ve babasından günlük fizyoterapiye muhtaçlığı var ve gece birçok defa uyanıp onu döndürmek için anne babasına gereksinim duyuyor.
Shelly, “Ben de engelli olduğum için Noah’a bakmak günlük bir zorluk” diyor.”
Pek çok evlilik, engelli bir çocuğa bakmanın baskısı altında dağılırken, Shelly ve Rob’unki bozulmadı.
Doktorlara nazaran çok uzun yaşayamayacak, asla konuşamayacak, yürüyemeyecek ve kendi başının dermanına bakamayacaktı. Lakin “Kesin ölecek” denilen bu çocuğun öyküsü tıp dünyasını adeta şoke etti.
Shelly “11 yaşındaki oğlumu üç yıl sonra birinci defa ayakta adım attığını izlerken gözlerime inanamadım. Mucize oğlum, eli tekerlekli sandalyenin koluna koyduğunda, tıpkı yaşıtları üzere dünyayı gördüğünde ışıl ışıl parlıyordu. Hayatı boyunca aldığı dehşetli reaksiyonlara karşın Noah’ın istediği her şeyi başarabileceğinden hiç kuşkum olmadı” diyor.
“Korkunç latifeler yapmaktan hoşlanıyor ve anlamsızsa daha çok gülüyor. Her gün yeni bir yetenekle bizi şaşırtıyor. ‘Çoraplarımı üst çekebilirim’ yahut ‘Kendi tişörtümü kendim giyerim’ diyor gülerek. Tek başına bir sandviç yemesi iki yılını aldı, lakin sonunda başardı.”
Noah, yaşıtlarının öteki çocukları üzere öğrenmiyor, lakin son vakitlerde hekimlerin onun “bitkisel hayata gireceğini” iddia etmesine karşın tüm bir cümleyi okumayı öğrendi.
Noah bu süreçe ünlü de oldu, televizyona çıktı, röportajlar yaptı.
Shelly kelamlarını şöyle sonlandırdı: “Birkaç yıl sonra Noah bir genç olacak. Onsuz bir hayat düşünemiyorum, bu yüzden sloganım ‘Neden bekleyeyim?’ Yetişkinliğe ulaşamama ihtimalinin olduğunu biliyoruz, fakat kaygılarımı Noah’ya asla göstermem.”
Beyin ve Hudut Cerrahisi Uzmanı Doç. Dr. Ramazan Sarı, Milliyet’e yaptığı açıklamada şunları söyledi:
Sarı, hidrosefalinin ekseriyetle çocuklarda, bebeğin anne karnındayken beynin gelişimi sırasında görülen bir rahatsızlık olduğunu lisana getirdi. “60-70 yaş üstü hastalarda da beynin yıpranmasıyla birlikte hidrosefali dediğimiz rahatsızlık olabiliyor” diyen Doç. Dr. Sarı, çocukluk çağında görülen hidrosefalinin beyin dokusunun yeteri kadar gelişmemesinden ve beyin su odalarının olması gerekenden daha geniş olmasından kaynaklandığını söyledi.
Beyin dokusunun az gelişmiş olması, omurilik açıkları, omurilik kapanma defektleri ve beyincik sarkması üzere rahatsızlıkların da hidrosefaliye eşlik edebileceğine değinen Doç. Dr. Sarı, “Bu çocukların içerisinde zekâsı olağan olan çocuklarla birlikte büyük açıdan zekâ engelli çocuklar da olabilir. Lakin evvelden çocuğun zekâ düzeyinin nasıl olacağını belirlemek güç. Bu sebeple biz doğacak olan bütün çocukların anne karnındayken tetkiklerinde ve doğumdan sonraki tetkiklerde hidrosefali saptanırsa takibe alırız” diye konuştu.
Doç. Dr. Ramazan Sarı, “Hangi çocuğun nasıl bir ilerleme kaydedeceğini bilmiyoruz, bu sebeple hepsine şant ameliyatını yapıyoruz. Beyin dokusunun ne kadar iş ürettiğini bilemiyoruz. Kimi çocuklarda iki santim beyin vardır fakat pek olağan zekaya sahiptir. Birtakım çocukların MR manzaralarında hiçbir sorun yoktur lakin zihinsel engellidir. Bizim için MR’daki beyin dokusunun azlığı tedaviye karar vermekte bir kriter değil. Biz o denli de olsa tedavi planlamak istiyoruz. Zira çocuğun potansiyelini bilemeyiz, güzel bir rehabilitasyonla hayata tutunup olağan bir hale gelebilir çocuk” dedi.
